Życie zaczyna się w momencie zapłodnienia. Wtedy poczyna się dziecko, człowiek. Nie po kilku dniach, kiedy następuje proces podziału komórki, ani też nie w trzecim miesiącu będąc płodem, ale w momencie zapłodnienia, wtedy "powstaje" ten nowy człowiek, który ma swój unikatowy kod genetyczny. Jest piękne określenie tego momentu: „cud poczęcia”. Cud stworzenia nowego życia.
Helen Bee
mówi o zapłodnieniu jako o pierwszym szczeblu drabiny rozwoju człowieka.
Na samym początku nasze maleństwo jest maleńką komórką. Dwa
pierwsze miesiące to czas rozwoju zarodkowego, kiedy ta komórka dzieli się na
kilkadziesiąt części, które tworzą pierwsze naturalne środowisko dziecka-
łożysko, worek owodniowy, pępowinę. Wykształca się też kilka typów komórek,
które są pierwotną postacią skóry, mięśni, receptorów zmysłów, komórek
nerwowych, narządów wewnętrznych. Właśnie te komórki w dalszym etapie będą
udoskonalać się do czasu kiedy maleństwo będzie gotowe do samodzielnego życia. Około 4 tygodnia można
wyczuć bicie serca.
Kiedy podziały komórki zakończą się następuje czas nazywany
życiem płodowym, czyli powstałe zalążki zostają udoskonalone. Specjaliści w
dziedzinie rozwoju prenatalnego wyodrębnili tzw. kamienie milowe rozwoju
dziecka w okresie prenatalnym, opis tych zmian przytaczam za Helen Bee:
Tydzień: Główne
nowości rozwojowe:
12 Można
określić płeć dziecka, mięśnie są dość mocno rozwinięte, istnieją powieki i
usta, na tym etapie głowa stanowi połowę wielkości płodu.
16 Zwykle
mama wyczuwa pierwsze ruchy płodu, początek rozwoju kości, prawie całkowicie
wykształcone są uszy
20 Zaczynają
rosnąć włoski, na tym etapie płód wyglądem przypomina człowieka, mimo że główka
nadal jest większa, można zaobserwować odruch ssania kciuka
24 Całkowicie
rozwinięte są oczy, powstają paznokcie, gruczoły potowe, kubki smakowe, pod
skórą znajduje się pewien zapas tłuszczu
28 Układ
nerwowy, krwionośny i oddechowy są wystarczająco rozwinięte, aby utrzymać
dziecko przy życiu
29-40 Z
niebywałą prędkością powstają połączenia pomiędzy poszczególnymi komórkami
nerwowymi, płód przybiera na wadze; powoli finalizowane są „prace
wykończeniowe” :) całego organizmu
W ten sposób przebiega prawidłowy rozwój prenatalny
poczętego dziecka. Z punktu widzenia psychologii bardzo ważne jest jednak to, co czyni
ten proces „nietypowym”, czyli wszystkie czynniki zakłócające prawidłowy
rozwój. Jest ich bardzo dużo i wiele z nich można wyeliminować, jeśli przyszli
rodzice mają potrzebną do tego wiedzę. Nieprawidłowe zmiany powstałe w czasie
prenatalnym mogą nieść ze sobą ogromne skutki; maleństwo jest wtedy niezwykle
bezbronne ponieważ dopiero kształtuje się wszystko co jest niezbędne do jego
życia.
W kolejnym poście opowiem o najważniejszych
niebezpieczeństwach jakie mogą zakłócić prawidłowy rozwój dziecka w łonie
matki i o tym jaki ich uniknąć. Zapraszam :)
Bibliografia:
„Bee, H., „Psychologia rozwoju człowieka” rozdz. 3; Poznań
1998, Wydawnictwo Zysk i S-ka.”
