W łonie matki...

  

Życie zaczyna się w momencie zapłodnienia. Wtedy poczyna się dziecko, człowiek. Nie po kilku dniach, kiedy następuje proces podziału komórki, ani też nie w trzecim miesiącu będąc płodem, ale w momencie zapłodnienia, wtedy "powstaje" ten  nowy człowiek, który ma swój unikatowy kod genetyczny. Jest piękne określenie tego momentu: „cud poczęcia”. Cud stworzenia nowego życia.

Helen Bee mówi o zapłodnieniu jako o pierwszym szczeblu drabiny rozwoju człowieka. 

Na samym początku nasze maleństwo jest maleńką komórką. Dwa pierwsze miesiące to czas rozwoju zarodkowego, kiedy ta komórka dzieli się na kilkadziesiąt części, które tworzą pierwsze naturalne środowisko dziecka- łożysko, worek owodniowy, pępowinę. Wykształca się też kilka typów komórek, które są pierwotną postacią skóry, mięśni, receptorów zmysłów, komórek nerwowych, narządów wewnętrznych. Właśnie te komórki w dalszym etapie będą udoskonalać się do czasu kiedy maleństwo będzie gotowe do samodzielnego życia. Około 4 tygodnia można wyczuć bicie serca. 

 Kiedy podziały komórki zakończą się następuje czas nazywany życiem płodowym, czyli powstałe zalążki zostają udoskonalone. Specjaliści w dziedzinie rozwoju prenatalnego wyodrębnili tzw. kamienie milowe rozwoju dziecka w okresie prenatalnym, opis tych zmian przytaczam za Helen Bee: 

Tydzień:                                              Główne nowości rozwojowe:

12                                           Można określić płeć dziecka, mięśnie są dość mocno rozwinięte, istnieją powieki i usta, na tym etapie głowa stanowi połowę wielkości płodu.

16                                            Zwykle mama wyczuwa pierwsze ruchy płodu, początek rozwoju kości, prawie całkowicie wykształcone są uszy

20                                            Zaczynają rosnąć włoski, na tym etapie płód wyglądem przypomina człowieka, mimo że główka nadal jest większa, można zaobserwować odruch ssania kciuka

24                                            Całkowicie rozwinięte są oczy, powstają paznokcie, gruczoły potowe, kubki smakowe, pod skórą znajduje się pewien zapas tłuszczu

28                                            Układ nerwowy, krwionośny i oddechowy są wystarczająco rozwinięte, aby utrzymać dziecko przy życiu

29-40                                      Z niebywałą prędkością powstają połączenia pomiędzy poszczególnymi komórkami nerwowymi, płód przybiera na wadze; powoli finalizowane są „prace wykończeniowe” :) całego organizmu

W ten sposób przebiega prawidłowy rozwój prenatalny poczętego dziecka. Z punktu widzenia psychologii bardzo ważne jest jednak to, co czyni ten proces „nietypowym”, czyli wszystkie czynniki zakłócające prawidłowy rozwój. Jest ich bardzo dużo i wiele z nich można wyeliminować, jeśli przyszli rodzice mają potrzebną do tego wiedzę. Nieprawidłowe zmiany powstałe w czasie prenatalnym mogą nieść ze sobą ogromne skutki; maleństwo jest wtedy niezwykle bezbronne ponieważ dopiero kształtuje się wszystko co jest niezbędne do jego życia. 

W kolejnym poście opowiem o najważniejszych niebezpieczeństwach jakie mogą zakłócić prawidłowy rozwój dziecka w łonie matki i o tym jaki ich uniknąć. Zapraszam :)

Bibliografia:

„Bee, H., „Psychologia rozwoju człowieka” rozdz. 3; Poznań 1998, Wydawnictwo Zysk i S-ka.”

Plan działania i nazwiska.

Chciałabym, aby ten blog miał charakter naukowy, myślę że dzięki temu łatwiej będzie zaufać zainteresowanym osobom, że to co piszę rzeczywiście sprawdza się w życiu codziennym. Psychologia jest niezwykłą nauką, która porządkuje, wyjaśnia, opisuje i pomaga zrozumieć to co obserwujemy i czego doświadczamy na co dzień. Myślę, że szczególnym obszarem jest rozwój dziecka i wychowanie, ponieważ mamy możliwość przyglądać się jak „kształtuje się” człowiek od pierwszych dni, a co więcej mamy ogromny wpływ na to, jak ten człowiek zostanie przygotowany do dorosłego życia. 

Na początek chciałabym poświęcić nieco miejsca psychologii rozwojowej, aby zainteresowany rodzic mógł zdobyć nieco wiedzy na temat tego co spotyka mały człowiek na swojej drodze od pierwszych miesięcy i jakie to będzie miało dla niego znaczenie :)

Dziś, aby nie przesadzać z ilością informacji na starcie: 3 nazwiska. 3 wielkie postaci z dziedziny psychologii rozwojowej, do ich dokonań naukowych będę się często odwoływała później, ponieważ są to podstawy tego co wiemy na temat dzieci.

Jean Piaget. Najważniejszym owocem jego pracy naukowej jest koncepcja rozwoju poznawczego, czyli, wiedza o tym w jaki sposób dzieci uczą się otaczającego świata, jakie procesy poznawcze kształtują się w poszczególnych etapach życia.

Erik Erikson. Badał rozwój człowieka pod kątem kryzysów jakie pojawiają się w ciągu całego życia, to jak człowiek radzi sobie z tymi kryzysami i jak to oddziałuje na jego osobowość. Erikson kryzys rozumiał jako zadanie rozwojowe, które jest naturalnym elementem życia.

Lew Wygotski. Skupiał się na tym jak dzieci przyswajają wiedzę w poszczególnych etapach życia, był zwolennikiem uczenia dzieci kreatywności, planowania i realizowania celów, zamiast suchego przekazywania wiedzy, czyli rozwijania u dzieci umiejętności do uczenia się.

Tyle na dziś. Kolejne posty będą podróżą przez poszczególne etapy życia dziecka z uwzględnieniem tego co ma największe znaczenie w kontekście rozwoju. Czyli co się dzieje z naszym maluchem, kiedy i po co :) 

Zapraszam :-)

Kilka słów o idei i nauce, czyli "po co ten blog"

Myślę, że rodzice dzisiaj nie mają łatwo... Jest mnóstwo spraw, które trzeba zorganizować, wiele informacji z różnych źródeł, często sprzecznych ze sobą, wiele pokus, które mogą być zgubne dla ich pociech, trudny rynek pracy, który powoduje, że niektóre ważne sprawy z życia rodzinnego trzeba odłożyć na później... Bywa też tak, że kiedy to "później" nadejdzie, nie bardzo wiadomo jak się do tego zabrać. Bo niestety psychologii rozwoju i wychowania nie uczą w szkole. A szkoda.
Postanowiłam "popełnić" tego bloga, aby podzielić się moją wiedzą, przemyśleniami, obserwacjami. Myślę, że jako psycholog, będę mogła otworzyć pewne drzwi i okna, przez które rodzicom będzie łatwiej wejść lub przynajmniej zajrzeć do świata ich dzieci. Chciałabym opowiedzieć rodzicom co na temat rozwoju i wychowania mówi nauka, co zostało zaobserwowane, sprawdzone, opisane i co jest ze skutecznością wprowadzane w życie.
Myślę też, że każdy rodzic ma intuicję, która jest świetnym choć trochę niedocenianym narzędziem i kiedy połączy się tą intuicję z wiedzą, każdy będzie mógł zostać rodzicem na medal. Rodzicem, który mądrze kocha swoje dziecko, wspiera je w rozwoju, pomaga poznawać świat i przygotowuje do samodzielnego poruszania się w tym świecie.
A zatem zapraszam :)